No Health Without Mental Health

  Γράφει η κυρία Αλίκη Ελένη Πουλή,  MSc Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια, MBPsS, Division of Clinical Psychology, MSc, Pg. Dip Psychiatry, Cardiff University, School of Medicine, Specialized in School Health for Children and Adolescents, Member of IEPA Early Intervention in Mental Health . Από την απαρχή της καθιέρωσης των γιορτών, η έλευση του νέου χρόνου εορταζόταν ξέφρενα, πανηγυρικά και με μεγάλη προσμονή για ένα καλύτερο ημερολογιακό και όχι μόνο έτος. Σημασία Νέου Χρόνου «Πάει ο παλιός ο χρόνος, γέρε χρόνε φύγε τώρα… ήρθε ο Νέος με τα δώρα, ας γιορτάσουμε παιδιά…». Νέα αρχή, νέο έτος, νέες επιθυμίες, πολλές ευχές, πολλοί στόχοι, πολλές προσδοκίες, νέα ξεκινήματα, νέες επιτυχίες… όλα νέα και πολλά… Η ελπίδα που σχεδόν πάντα συνοδεύει τον ερχομό του νέου έτους, συχνά φέρνει στις βαλίτσες του άγχος, αβεβαιότητα και υπερβολή. Ο χρόνος είναι σχετικός και βέβαια δεν κουβαλάει ό,τι του φορτώνει ο καθένας από εμάς. Αντίθετα είναι ένα άγραφο χαρτί, για την ακρίβεια 365 άγραφες σελίδες (366 στ

  Photo by Kieran White on Unsplash «Να περάσω τις γιορτές με την οικογένεια ή τους φίλους μου;». Ένα διαχρονικό ερώτημα που βασανίζει πολλούς ανθρώπους κάθε χρόνο, καθιστώντας τις εορταστικές περιόδους ένα ιδιαίτερα αγχωτικό διάστημα - Τι κάνουμε λοιπόν; Τα Χριστούγεννα εκτός από πεδίο στολισμένο λαμπρό με χιλιάδες λαμπιόνια είναι και πεδίο «μάχης» λαμπρό… εσωτερικής και εξωτερικής. Μερικά διλήμματα έχουν τη τιμητική τους την περίοδο των γιορτών, τείνουν να είναι σταθερά στο χρόνο, κυρίως από την περίοδο της ενηλικίωσης και έπειτα. Remaining Time -0:00 Fullscreen Mute Ένα από αυτά που θα το χρίζαμε διαχρονικό είναι «Να περάσω τις γιορτές με την οικογένεια ή τους φίλους μου;». Τι πρέπει να κάνω; Τι είναι σωστό; Πως ν’ αποφασίσω, κι αν πληγώσω τους δικούς μου, κι αν με κακολογήσουν κι αν με χρειάζονται οι φίλοι μου κι εγώ δεν είμαι εκεί; Και άλλες τόσες σκέψεις που γεννούν ανησυχία, άγχος, ενοχές και καμιά φορά και θυμό. Τι κάνουμε συνήθως; Θα γίνουμε σούπερ Άγιοι Βασίληδες, θα πάρουμε

  Photo by Gabe Pierce on Unsplash Συνέντευξη στη   Δήμητρα Διδαγγέλου , Ψυχολόγο,  MSc  Ψυχολογία & Μ.Μ.Ε., Ειδίκευση στη Θεραπευτική Γραφή Μιλήστε μας για το βιβλίο σας  «Πώς το παιδί μαθαίνει να ζητά λαβαίνοντας υπόψη και τον άλλον» . Τι σας ώθησε να το γράψετε και τι μπορεί να βρει σ’ αυτό ο αναγνώστης/η αναγνώστρια; Η πανδημία, ιδίως δε ο αυστηρός εγκλεισμός απέκλεισε τα παιδιά από τους φυσικούς χώρους όπου κοινωνικοποιούνται (σχολείο, πάρκο, πάρτι, θεάματα…). Αυτό προκάλεσε ένα πληθωρισμό αιτημάτων από τα παιδιά προς τους γονείς τους, που για ώρες καθημερινά ήταν οι μόνοι διαθέσιμοι συνομιλητές και εταίροι στη ζωή τους. Αυτή η καταιγίδα αιτημάτων συχνά  οδήγησε τους γονείς στα όρια της αφόρητης καταπόνησης , εξουθένωσης και απόγνωσης, αισθήματα που εξέφρασαν και σε μένα και σε άλλους. Η ανημπόρια των γονέων μπροστά στην πίεση του άτεχνου αιτήματος των παιδιών μου ετέθη ως ερώτημα. Το μελέτησα και επεξεργάστηκα μία σαφή, απλή και άμεσα εφαρμόσιμη μέθοδο ώστε το παιδί να κατακ

  Ο χαρακτηρισμός της βίας προς τις γυναίκες ως φαινόμενο πανδημίας είναι ενδεικτικός της διάστασης, της συχνότητας, των πολλών μορφών που παίρνει αλλά και της παγκόσμιας εξάπλωσης της Αλίκη Ελένη Πουλή,  MSc Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια, MBPsS, Division of Clinical Psychology, MSc, Pg. Dip Psychiatry, Cardiff University, School of Medicine, Specialized in School Health for Children and Adolescents, Member of IEPA Early Intervention in Mental Health . Το παρόν άρθρο έχει ως σκοπό να αυξήσει την ευαισθητοποίηση, να ενημερώσει και να προτρέψει στην αναζήτηση της κατάλληλης βοήθειας και στήριξης σε γυναίκες που αντιμετωπίζουν βία στο οικογενειακό περιβάλλον. Η σημασία που θα πρέπει να δοθεί στη διαχείριση της βίας απ’ όπου κι αν αυτή προέρχεται και όποιος κι αν είναι ο προορισμός της. Η κακοποίηση των γυναικών είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο ρατσισμού και μίσους απέναντι στις γυναίκες. Σύμφωνα με τον Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, Κόφι Αννάν το φαινόμενο αυτό παγκοσμίως έχε

Αλίκη Ελένη Πουλή,  MSc Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια, MBPsS, Division of Clinical Psychology, MSc, Pg. Dip Psychiatry, Cardiff University, School of Medicine, Specialized in School Health for Children and Adolescents, Member of IEPA Early Intervention in Mental Health . Η   ανάπτυξη της ηγεσίας και η ικανότητα της να επηρεάζει τα άτομα για την επίτευξη των στόχων, φαίνεται να είναι ένα αναπόσπαστο εργαλείο για την εξέλιξη της ανθρώπινης φύσης. Η  Α ν άγκη για Ηγεσία Στην περίπτωση που τα άτομα, τα οποία θεωρούνται και κοινωνικά όντα, δεν είχαν την τάση να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και να οδηγούν τους άλλους ανθρώπους είτε για ν’ αντιμετωπίσουν ενδεχόμενους κινδύνους, είτε για να συντονίζουν σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, το χάος θα κυριαρχούσε. Είναι δεδομένο ότι η επιβίωση ενός ατόμου βασίζεται στην επιβίωση της ομάδας του, κατά συνέπεια μια ομάδα που έχει αποτελεσματικό ηγέτη θα επωφεληθεί και θα ενισχύσει την επιβίωσή του. Μελέτες αναφέρουν ότι τα άτομα, που αρχικά παίρνουν πρωτοβο

  Photo by Possessed Photography on Unsplash Από το   Γρηγόρη Βασιλειάδη , M.Sc. Ph.D., Διδάκτορα Ψυχολογίας Α.Π.Θ., Ψυχολόγο – Ψυχοθεραπευτή, Μέλος του Σ.Ε.Ψ. (Σύλλογος Ελλήνων Ψυχολόγων) και της E.F.T.A. (European Family Therapy Association) Η ψυχοθεραπεία είναι δυναμική και μεγάλης επίδρασης σχεσιακή συνθήκη για τις ζωές και τις ψυχές των αιτούμενων ανθρώπων. Συνήθως σ’ αυτήν καταφεύγουν εκείνοι που, αν και θέλουν να πάρουν, τους δυσκολεύει πολύ να ζητήσουν, αφού έχουν εθιστεί, αν και όχι αφιλοκερδώς, να «δίνουν». Ο συχνότερος λόγος που η πλειοψηφία των υποψηφίων θεραπευομένων εγκαταλείπουν εσπευσμένα την απόπειρά τους να ξεκινήσουν ψυχοθεραπεία είναι ο εξής: Δεν έχουν την συναισθηματική ωριμότητα να αιτηθούν με υπευθυνότητα και να λάβουν με συνέπεια βοήθεια. Η πλειοψηφία των ανθρώπων που εκλαμβάνουν και βιώνουν τον εαυτό τους –και τις σχέσεις τους- ως «προβληματικό» έχουν μεγαλώσει σ’ ένα σύστημα ενδοοικογενειακών σχέσεων, στο οποίο είναι συνηθισμένοι να δίνουν, να εξυπηρετούν, ν