Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επτά Τρόποι να Καλλιεργήσετε την Επιμονή και το Πάθος για Μακροπρόθεσμους Στόχους στα Παιδιά

 

Photo by Ben Wicks on Unsplash

Από την Jill Ceder, LMSW, JD

Institute of Child Psychology in partnership with Big Life Journal

Απόδοση- Μετάφραση - Επιμέλεια Ψ Fitness Team

1. Αφήστε το παιδί σας να βρει κάτι που του αρέσει και το ενδιαφέρει πολύ

Τα περισσότερα μικρά παιδιά δεν έχουν βρεί τι τους ενδιαφέρει πολύ, αν και μπορείτε να τα βοηθήσετε να αναπτύξουν τα ενδιαφέροντά τους κατά τη διάρκεια αυτών των πρώτων ετών.

Και καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, επιτρέποντάς τους να επιδιώξουν ένα ενδιαφέρον που έχουν επιλέξει, θα τα βοηθήσει να συμμετάσχουν στη σκληρή δουλειά και την επιμονή που απαιτείται για την επιτυχία. Εάν ένας γονέας επιλέξει τη δραστηριότητα, υπάρχει λιγότερη πιθανότητα το παιδί να αισθανθεί τόσο συνδεδεμένο και μπορεί να μην θέλει να εργαστεί τόσο σκληρά για να είναι επιτυχές.

Ένα από τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων με σθένος είναι ότι έχουν κίνητρο να αναζητούν την ευτυχία μέσω της συνεχιζόμενης εστιασμένης δέσμευσης και προσπαθούν να βρίσκουν νόημα και σκοπό, οπότε το να αφήσετε ένα παιδί να βρει το δικό του "πάθος" είναι απαραίτητο μακροπρόθεσμα.


2. Τοποθετήστε τα παιδιά σε δραστηριότητες εκτός της ζώνης άνεσής τους

Οι γονείς πρέπει να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να προσπαθήσουν και να συνεχίσουν δραστηριότητες που μπορεί να είναι δύσκολες.

Η ενθάρρυνση των παιδιών να δοκιμάσουν νέα πράγματα τους δίνει την ευκαιρία να αποδείξουν ότι μπορούν να κάνουν οτιδήποτε. Πολλοί άνθρωποι μπορεί να πιστεύουν ότι το αν είναι καλοί ή όχι καλοί σε μια δεξιότητα, είναι επειδή γεννήθηκαν με αυτόν τον τρόπο. Το πρόβλημα με αυτήν την πεποίθηση είναι ότι οδηγεί πολλά παιδιά να εγκαταλείψουν τα πράγματα εύκολα εάν δεν τα καταφέρουν αμέσως. Η Duckworth προτείνει να δώσετε στο παιδί σας την ευκαιρία να ακολουθήσει τουλάχιστον ένα δύσκολο πράγμα, μια δραστηριότητα που απαιτεί πειθαρχία για να την εξασκήσει. Η πραγματική δραστηριότητα δεν έχει σημασία όσο η προσπάθεια και η μαθησιακή εμπειρία που τη συνοδεύει.


3. Αφήστε το παιδί σας να απογοητευτεί

Οι γονείς μισούν να βλέπουν τα παιδιά τους να παλεύουν, αλλά η ανάληψη κινδύνων και η πάλη είναι ένας σημαντικός τρόπος για να μάθουν τα παιδιά.

Όταν το παιδί σας ασχολείται με μια δεξιότητα, δραστηριότητα ή άθλημα που είναι δύσκολο να κατακτηθεί, αντισταθείτε στην παρόρμηση να μπείτε και να το «σώσετε» και μην το αφήσετε να σταματήσει με το πρώτο σημάδι δυσφορίας. Δώστε προσοχή στα δικά σας επίπεδα άγχους. Μην φοβάστε τα συναισθήματα θλίψης ή απογοήτευσης του παιδιού σας. Αυτός είναι ο τρόπος που αναπτύσσουν την ανθεκτικότητα.

Όταν τα παιδιά δεν έχουν ποτέ την ικανότητα να επιτύχουν σε κάτι δύσκολο, δεν θα μπορέσουν ποτέ να αναπτύξουν εμπιστοσύνη στην ικανότητά τους να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις. Μην αφήσετε τα παιδιά να σταματήσουν μόνο και μόνο επειδή έχουν μια κακή μέρα.

Το να αφήσεις το παιδί σου να σταματήσει τη στιγμή που τα πράγματα γίνονται απογοητευτικά τους διδάσκει ότι ο αγώνας δεν είναι μέρος της σκληρής εργασίας. Και αν τα παρατήσουν, μπορεί να μην μάθουν ποτέ τι μεγαλειώδες θα μπορούσε να είχε συμβεί αν είχαν εργαστεί σε αυτούς τους αγώνες.


Λοιπόν, πρέπει να κάνετε τα παιδιά σας να παρακολουθούν όλες τις δραστηριότητες, ακόμη και αυτές που κλαίνε και φωνάζουν. Ένας συμβιβασμός μπορεί να είναι να προσπαθήσετε να ολοκληρώσετε όλες τις δραστηριότητες μέχρι το τέλος της σεζόν ή της περιόδου λειτουργίας. Εάν το παιδί σας επιλέξει να μην εγγραφεί ξανά, επιτρέψτε το. Αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι κατάφεραν να ανεχτούν τη δυσφορία, η οποία είναι ένα φυσικό μέρος της διαδικασίας εκμάθησης κάθε νέου πράγματος.

Photo by Tim Mossholder on Unsplash


4. Μοντελοποιήστε μια νοοτροπία ανάπτυξης

Στην ομιλία της για το TED 2013, η Duckworth είπε ότι ο καλύτερος τρόπος για να αυξηθεί το σθένος στα παιδιά είναι να διδαχθούν αυτό που ο ψυχολόγος Carol Dweck, καθηγητής του Στάνφορντ και συγγραφέας του Mindset: The New Psychology of Success, αποκαλεί «αναπτυξιακή νοοτροπία».

Ο Dweck διαπίστωσε ότι τα άτομα με αναπτυξιακή νοοτροπία είναι πιο ανθεκτικά και τείνουν να παίρνουν ώθηση από τους αγώνες, επειδή πιστεύουν ότι η σκληρή δουλειά είναι μέρος της διαδικασίας και δεν πιστεύουν ότι η αποτυχία είναι μια μόνιμη προϋπόθεση.

Σε μια αναπτυξιακή νοοτροπία, οι μαθητές καταλαβαίνουν ότι τα ταλέντα και οι ικανότητές τους μπορούν να αναπτυχθούν μέσω προσπάθειας, καλής διδασκαλίας και επιμονής. Το αντίθετο μιας νοοτροπίας ανάπτυξης είναι μια σταθερή-παγιωμένη νοοτροπία. Τα παιδιά με σταθερή νοοτροπία μπορεί να πιστεύουν ότι έχουν μια καθορισμένη νοημοσύνη και ταλέντο και δεν μπορεί να αλλάξει.

Μια αναπτυξιακή νοοτροπία διαμορφώνεται από ενήλικες μέσω της γλώσσας και της συμπεριφοράς που διαμορφώνουμε για τα παιδιά. Για να ενθαρρύνετε μια αναπτυξιακή νοοτροπία, προσέξτε το δικό σας τρόπο σκέψης και τα μηνύματα που στέλνετε στα παιδιά σας μέσω των λέξεων και των συμπεριφορών σας. Το να επαινείς τα παιδιά επειδή είναι έξυπνα υποδηλώνει ότι το έμφυτο ταλέντο είναι ο λόγος για την επιτυχία, ενώ εστιάζοντας στη διαδικασία και την επιμονή τα βοηθά να δουν πώς η προσπάθειά τους οδηγεί στην επιτυχία. Όταν οι γονείς μιλούν θετικά για τα λάθη, τα παιδιά αρχίζουν να σκέφτονται τα λάθη ως φυσικό μέρος της μαθησιακής διαδικασίας.


5. Καταιγισμός ιδεών μαζί

Εάν το παιδί σας δυσκολεύεται, ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορεί να κάνει ένας γονέας είναι να το αποθαρρύνει από το να σταματήσει σε αυτό το σημείο. Αντ 'αυτού, χρησιμοποιήστε αυτή την εμπειρία ως τρόπο να διδάξετε την ανθεκτικότητα σαν μια ευκαιρία για επιτυχία.

Βοηθήστε τα με τη χρήση του καταιγισμού ιδεών, να σχεδιάσουν ποιες ενέργειες θα κάνουν και πώς θα προχωρήσουν, αλλά επιτρέψτε τους να αναλάβουν την κυριότητα της λύσης. Ένα υπέροχο ταξίδι μπορεί μερικές φορές να έχει κάποια δυσάρεστα συναισθήματα, όπως σύγχυση, απογοήτευση ή και μεγάλη βαρεμάρα. Όταν τα παιδιά καταλαβαίνουν ότι η μάθηση δεν θα είναι πάντα εύκολη και το να αντιμετωπίζουν δυσκολία με μια δεξιότητα δεν σημαίνει ότι είναι ηλίθια, εκεί αναπτύσσονται η ανθεκτικότητα και η επιμονή.


6. Διδάξτε τους ότι η αποτυχία είναι εντάξει

Μιλήστε τακτικά με τα παιδιά σας για τις δικές σας αποτυχίες και για το πώς επιμείνατε ή για τους τρόπους που θα μπορούσατε να είστε πιο ανθεκτικοί.

Τα παιδιά μαθαίνουν από τους ενήλικες γύρω τους, οπότε αν θέλετε τα παιδιά σας να αντιμετωπίζουν τις αποτυχίες με χάρη και ηρεμία και να γίνoυν μοντέλο αποφασιστικότητας, πρέπει αυτό να το δείξετε εσείς οι ίδιοι.

Μιλώντας στα παιδιά σας για τις δικές σας αποτυχίες θα τα βοηθήσουν να καταλάβουν ότι είναι εντάξει να αποτύχουν και θα δουν πώς οι άνθρωποι μπορούν να λύσουν προβλήματα και να επιστρέψουν. Μιλήστε για τις αποτυχίες καθώς προκύπτουν.

Βοηθήστε τα παιδιά να δημιουργήσουν εναλλακτικά σχέδια και ενναλακτικούς τρόπους σκέψης για να βλέπουν τις καταστάσεις. Δείξτε τους ότι το να είναι ευέλικτα και να γνωρίζουν πως να επιλύσουν τα προβλήματα είναι χρήσιμα και ώριμα χαρακτηριστικά. 


7. Συζητήστε την προσπάθεια και όχι τα επιτεύγματα

Ο στόχος μιας εργασίας δεν είναι η τελειότητα, και εάν παρεμβαίνετε συνεχώς, το παιδί σας θα συνειδητοποιήσει ότι δεν έχετε εμπιστοσύνη στις ικανότητές του.

Συμμετάσχετε σε συζητήσεις με την οικογένεια σχετικά με τη δοκιμή νέων πραγμάτων και αφήστε κάθε μέλος της οικογένειας να μιλήσει για πράγματα που το δυσκολεύουν. Συζητήστε τυχόν μακροπρόθεσμους και βραχυπρόθεσμους στόχους και πώς σκοπεύετε να επιτύχετε και τα δύο. Επιτρέψτε στα μέλη της οικογένειας να μοιράζονται ανοιχτά τις δυσκολίες τους και πώς τις ξεπέρασαν. Μοιραστείτε συναισθήματα για προκλήσεις και γιορτάστε όταν τα μέλη της οικογένειας προσπαθούν να επιδείξουν επιμονή σε δύσκολες εργασίες ή καθήκοντα. 


Γίνετε Γονέας με σθένος!


Ο καλύτερος τρόπος για να μάθουν τα παιδιά να έχουν σθένος (επιμονή και πάθος για μακροπρόθεσμους στόχους) είναι να παρακολουθούν τους γονείς τους.


Μπορείτε να πείτε στα παιδιά πολλά πράγματα που θέλετε να κάνουν και πώς θέλετε να συμπεριφέρονται, αλλά το πραγματικό μάθημα είναι το πώς συμπεριφέρεστε εσείς. Δείξτε στα παιδιά ότι αναλαμβάνετε εργασίεςή καθήκοντα που μερικές φορές είναι τρομακτικά και ότι μερικές φορές αγωνίζεστε ή αποτυγχάνετε και στη συνέχεια επιστρέφετε. Μοντελοποιήστε την ανθεκτικότητα για τα παιδιά σας και δείξτε τους ότι η αποτυχία δεν είναι κάτι που πρέπει να φοβούνται.


Διαχειριστείτε το άγχος σας και σταματήστε να προσπαθείτε να ελέγξετε τις ενέργειες του παιδιού σας. Αντ 'αυτού, προπονηθείτε κάνοντας δραστηριότητες μαζί του, και όχι για αυτό. Ενθαρρύνετε συνεχώς το παιδί σας και διδάξτε του αυτο-ενθάρρυνση. Η γονική σας φωνή τελικά γίνεται η φωνή στο κεφάλι του, οπότε θυμηθείτε να συμμετέχετε σε θετικές συνομιλίες όσο το δυνατόν περισσότερο. Αν και η κριτική θα μπορούσε να αποθαρρύνει το παιδί σας να μην θέλει να δοκιμάσει ξανά, υπάρχουν στιγμές που απαιτείται εποικοδομητική κριτική για την ανάπτυξή του.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Γιορτές με οικογένεια ή φίλους; Αυτή είναι η σωστή απόφαση

  Photo by Kieran White on Unsplash «Να περάσω τις γιορτές με την οικογένεια ή τους φίλους μου;». Ένα διαχρονικό ερώτημα που βασανίζει πολλούς ανθρώπους κάθε χρόνο, καθιστώντας τις εορταστικές περιόδους ένα ιδιαίτερα αγχωτικό διάστημα - Τι κάνουμε λοιπόν; Τα Χριστούγεννα εκτός από πεδίο στολισμένο λαμπρό με χιλιάδες λαμπιόνια είναι και πεδίο «μάχης» λαμπρό… εσωτερικής και εξωτερικής. Μερικά διλήμματα έχουν τη τιμητική τους την περίοδο των γιορτών, τείνουν να είναι σταθερά στο χρόνο, κυρίως από την περίοδο της ενηλικίωσης και έπειτα. Remaining Time -0:00 Fullscreen Mute Ένα από αυτά που θα το χρίζαμε διαχρονικό είναι «Να περάσω τις γιορτές με την οικογένεια ή τους φίλους μου;». Τι πρέπει να κάνω; Τι είναι σωστό; Πως ν’ αποφασίσω, κι αν πληγώσω τους δικούς μου, κι αν με κακολογήσουν κι αν με χρειάζονται οι φίλοι μου κι εγώ δεν είμαι εκεί; Και άλλες τόσες σκέψεις που γεννούν ανησυχία, άγχος, ενοχές και καμιά φορά και θυμό. Τι κάνουμε συνήθως; Θα γίνουμε σούπερ Άγιοι Βασίληδες, θα πάρουμε

10 Οκτωβρίου 2023 Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας

Έρευνα- Επιμέλεια:   Ψ Fitness Team Αλίκη Ελένη Πουλή,  MSc Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια, MBPsS, Division of Clinical Psychology, MSc, Pg. Dip Psychiatry, Cardiff University, School of Medicine, Specialized in School Health for Children and Adolescents, Member of IEPA Early Intervention in Mental Health . Κάθε ημέρα στον χώρο της Ψυχικής Υγείας είναι Ημέρα Ψυχικής Υγείας.  Εργαζόμαστε καθημερινά για και με τους θεραπευόμενους και τις οικογένειές τους, για τη διαχείριση των διαταραχών, τη βελτίωση της καθημερινότητας τους και τη ποιότητα της ζωής τους. Βρισκόμαστε στη πρώτη γραμμή για την ευαισθητοποίηση - ενημέρωση της κοινότητας και τη καταπολέμηση του στιγματισμού των ψυχικών νοσημάτων. Γνωρίζουμε το μεγάλο κόστος του στίγματος στη Ψυχική Υγεία, βλέπουμε καθημερινά το όφελος από τη πρόσβαση και την εξειδικευμένη παροχή φροντίδας Ψυχικής Υγείας. Παλεύουμε και γιορτάζουμε πολλές φορές μέσα στην ημέρα.  Κοινά Προειδοποιητικά Σημάδια Ψυχικής Ασθένειας Η διάγνωση των ψυχικών ασθενειών δεν

Το Βιο-Ψυχο-Κοινωνικό Μοντέλο της Υγείας

Η  επιστήμη πολλές φορές έχει κατηγορηθεί για την ‘αποστειρωμένη’, εργαστηριακή και νομοτελειακή στάση απέναντι στις πραγματικές συνθήκες (in vivo). Το Βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο της υγείας, αποτελεί μια ενδιαφέρουσα περίπτωση στην εφαρμογή της σύγχρονης Ιατρικής και Ψυχιατρικής επιστήμης. Τι είναι το Βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο της υγείας; Το Βιοψυχοκοινωνικο μοντέλο της υγείας αναπτύχθηκε από τους Dr. George Engels και Dr. John Romano, το 1977 στο Πανεπιστήμιο του Rochester, New York. Αποτελεί ταυτόχρονα μια φιλοσοφική προσέγγιση της κλινικής φροντίδας αλλά και ένα πρακτικό κλινικό οδηγό. Η ψυχολογία της υγείας καθώς και η ψυχοσωματική ιατρική βασίζονται στις αρχές του βιοψυχοκοινωνικού μοντέλου, έτσι ώστε να μπορούν να διερευνήσουν σε βάθος τα αίτια της κλινικής εικόνας του θεραπευόμενου για να μπορούν να του παράσχουν τη κατάλληλη θεραπευτική αντιμετώπιση.  Σύμφωνα με αυτή τη προσέγγιση οι συμπεριφορές, οι σκέψεις, τα συναισθήματα και οι συνθήκες διαβίωσης δύνανται να επηρεά

Επικοινωνήστε μαζί μας_Contact us

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *