Ποια η σχέση μας με τον πόνο
Ο φόβος του άλγους είναι ο φόβος του πόνου ή το άγχος του πόνου. Είναι ένας έντονος και επίμονος φόβος για τον σωματικό πόνο*. Ο πόνος, για τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν αυτόν τον φόβο, είναι το έναυσμα για έντονα συναισθήματα ανησυχίας, πανικού ή κατάθλιψης. Συνήθως απαντάται σε ανθρώπους με χρόνια σωματικά νοσήματα ή ανθρώπους οι οποίοι υποφέρουν από χρόνιους πόνους.
Ο χρόνιος πόνος έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον οξύ πόνο. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το άγχος για τον πόνο καθιστά τους ανθρώπους πιο ευαίσθητους στην ανίχνευση και αντίληψη της αίσθησης του πόνου.
Η αίσθηση του πόνου ή η υποθετική κατάσταση πόνου φαντάζει μια μεγάλη απειλή, η οποία θα πρέπει είτε να αποφευχθεί είτε να προληφθεί. Πολύ συχνά τα άτομα που αντιμετωπίζουν αυτό τον φόβο λαμβάνουν κάποια μέτρα ώστε να μην εκτεθούν στον πόνο ή να τον προλάβουν.
Για παράδειγμα ο κος Κ. που υποφέρει από χρόνιο πόνο στη μέση, αποφεύγει να κάνει κάποιες καθημερινές δουλειές για να μην αισθανθεί πόνο ενώ όταν δε γίνεται να αναβάλλει μια μετακίνηση του εκτός σπιτιού λαμβάνει προληπτικά παυσίπονα, ώστε ακόμη κι αν πονέσει να μη το καταλάβει, καθώς αυτό αισθάνεται ότι θα τον οδηγήσει σε μια κατάσταση έντονου άγχους και θλίψης.
Ο ξαφνικός φόβος και το άγχος ενεργοποιούν έναν μηχανισμό επιβίωσης, όπως ακριβώς θα έκανε στη περίπτωση που αντιμετωπίζαμε ξαφνικά μπροστά μας ένα λιοντάρι. Στη περίπτωση αυτή ο μηχανισμός αυτός θα μας βοηθούσε, καθώς θα μας προετοίμαζε για να ξεφύγουμε από το λιοντάρι.
Οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν τον έντονο φόβο για τον πόνο προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόνο είτε αυτός είναι εκείνη τη στιγμή ενεργός είτε εκείνοι εκτιμούν ότι κάποια στιγμή θα ενεργοποιηθεί. Το πρόβλημα είναι ότι η εγρήγορση που υπάρχει ως ραντάρ ανίχνευσης πιθανότητας πόνου φαίνεται να συντηρεί και να εντείνει την απειλή αλλά και τον ίδιο τον πόνο.
Οι ίδιες χημικές ουσίες στον εγκέφαλό που ρυθμίζουν το φόβο και το άγχος ρυθμίζουν επίσης τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον πόνο. Έτσι, οι χημικές ανισορροπίες μπορούν να προκαλέσουν και τα δύο προβλήματα. Δηλαδή ο φόβος και το άγχος να επιδεινώσουν την αντίληψη του πόνου αλλά και ο πόνος να επιδεινώσει τον φόβο και το άγχος.
Συχνότητα και καταστάσεις χρόνιου πόνου
Ο φόβος του πόνου είναι πολύ συχνός σε ανθρώπους που αντιμετωπίζουν καταστάσεις χρόνιου πόνου. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι οι μισοί άνθρωποι που υποφέρουν από πόνους στη μέση έχουν αυξημένη την αίσθηση του φόβου για τον πόνο. Σχεδόν το 67% των ατόμων που υποφέρουν από χρόνιο πόνο εμφανίζει άγχος ή κατάθλιψη. Ο χρόνιος πόνος λόγω ασθένειας, διαταραχής ή ατυχήματος επηρεάζει σχεδόν το ένα τρίτο του πληθυσμού των ΗΠΑ κάθε χρόνο. Η αρθρίτιδα, η ινομυαλγία και ο πόνος στην πλάτη ή στους μυς βρίσκονται στις πιο συχνές αιτίες χρόνιου πόνου. Ο χρόνιος πόνος επηρεάζει τον ίδιο τον πόνο καθώς και τη σχετική δυσλειτουργία, τη συναισθηματική δυσφορία, την απώλεια παραγωγικότητας και το υψηλό ιατρικό κόστος.
Συχνές καταστάσεις χρόνιου επαναλαμβανόμενου πόνου περιλαμβάνουν:
- πόνο σχετιζόμενο με κακοήθεια
- πονοκέφαλο - ημικρανία
- πόνο σχετιζόμενο με φλεγμονή ή αυτοάνοσα νοσήματα
- νευρογενή πόνο (αφορά πόνους στα νεύρα ή διαταραχές του νευρικού συστήματος)
- μυοσκελετικό πόνο
- πόνοι σε ιστούς (εγκαύματα, διάστρεμμα, μώλωπες)
- Έντονο φόβο και άγχος στη σκέψη του πόνου ("Αν με πιάσει πόνος δε θα μπορέσω να το διαχειριστώ, θα με διαλύσει")
- Αποφυγή δραστηριοτήτων/ καταστάσεων που εκτιμάται ότι θα μπορούσαν να προκαλέσουν πόνο ('Καλύτερα να μη σηκωθώ από το κρεβάτι γιατί μπορεί να με ξαναπιάσουν πόνοι και μετά να μη μπορώ να συνέλθω με κανέναν τρόπο")
- Αδυναμία διαχείρισης άγχους ("Δεν αντέχω άλλο αυτή τη κατάσταση, δε θα τα καταφέρω")
- Αδυναμία χαλάρωσης, εφίδρωση, ταχυπαλμία, μυϊκή ένταση και άλλες σωματικές εκδηλώσεις του άγχους
- Υπερεγρήγορση στην απειλή του πόνου εστιάζοντας έντονα σε αυτόν. Ο φόβος προέρχεται από την πρόβλεψη ή προσδοκία του πόνου, όχι από την εμπειρία του πόνου. Σε αυτή τη περίπτωση το άτομο μπορεί να εκτιμά πολύ πιθανή την εμπειρία του πόνου ακόμη και σε μη επιβαρυντικές δραστηριότητες.
- Πιθανή εκδήλωση κρίσεων πανικού στη σκέψη πιθανού πόνου με σωματικά συμπτώματα όπως ναυτία, αίσθημα δύσπνοιας, κρυάδες, ζαλάδα, δυσπεψία, κ.α.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου