Ο χαρακτηρισμός της βίας προς τις γυναίκες ως φαινόμενο πανδημίας είναι ενδεικτικός της διάστασης, της συχνότητας, των πολλών μορφών που παίρνει αλλά και της παγκόσμιας εξάπλωσης της
Η σημασία που θα πρέπει να δοθεί στη διαχείριση της βίας απ’ όπου κι αν αυτή προέρχεται και όποιος κι αν είναι ο προορισμός της.
Η κακοποίηση των γυναικών είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο ρατσισμού και μίσους απέναντι στις γυναίκες. Σύμφωνα με τον Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, Κόφι Αννάν το φαινόμενο αυτό παγκοσμίως έχει λάβει διαστάσεις πανδημίας. Μία στις τρεις (1 στις 3) γυναίκες έχει πέσει θύμα κάποιου είδους κακοποίησης (σωματική, λεκτική, ψυχολογική, αποστερητική, καταχρηστική)
Ο χαρακτηρισμός της βίας προς τις γυναίκες ως φαινόμενο πανδημίας είναι ενδεικτικός της διάστασης, της συχνότητας, των πολλών μορφών που παίρνει αλλά και τη παγκόσμια εξάπλωση της.
Ας σκεφτούμε λοιπόν πως έχουμε το συναπάντημα δύο πανδημιών, της ενδοοικογενειακής βίας και αυτή του νέου ιού. Κατά τη διάρκεια της αντιμετώπισης του νέου ιού μια νέα πραγματικότητα έχει διαμορφωθεί σε πολλά οικογενειακά συστήματα, θέτοντας τις ήδη υπάρχουσες δυσκολίες σε επικίνδυνη ζώνη.
Μαζί με τη διασφάλιση της σωματικής υγείας έρχεται και η διασφάλιση / περιφρούρηση της ψυχικής υγείας και από τις δύο αυτές καταστάσεις.
Σε πολλά οικογενειακά συστήματα οι συνθήκες ήταν μέσα στο κύκλο της βίας υπό οποιαδήποτε μορφή (σωματική, λεκτική, ψυχολογική, αποστέρηση, σεξουαλική, συναισθηματική, καταναγκασμός).
Στα πλαίσια της έκτακτης κατάστασης δημόσιας υγείας που διανύουμε, η παρούσα κατάσταση δύναται να επηρεάσει την άσκηση βίας στο οικογενειακό περιβάλλον ποιοτικά και ποσοτικά. Συνεπώς όταν ένα φαινόμενο, που παγκοσμίως έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας πανδημίας, φαίνεται να αλλάζει ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά, χρειάζεται ακόμη πιο επιτακτικά το συνδυασμό πρόληψης και αντιμετώπισης.
Εκεί όπου υπάρχει άσκηση βίας είναι το πεδίο, όπου η ανάγκη για αντιμετώπιση είναι ζωτικής σημασίας. Η άμεση επικοινωνία και αναζήτηση εξειδικευμένης βοήθειας και υποστήριξης είναι η επί της ουσίας αντιμετώπιση.
Τι είναι το Σύνδρομο των Κακοποιημένων Γυναικών;
Πολλές γυναίκες που έχουν γίνει δέκτες οποιασδήποτε μορφής κακοποίησης τείνουν να μοιράζονται κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με την πολυετή και ενδελεχή έρευνα της Dr. Lenore Walker, οι γυναίκες θύματα κακοποίησης μοιράζονται τα παρακάτω:
- Μαθημένη αβοηθητότητα, όπου τα θύματα δεν έχουν τον έλεγχο γι αυτό που τους έχει συμβεί και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει τρόπος να δραπετεύσουν από την κακοποιητική σχέση ή κατάσταση.
- Χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση, προερχόμενη από την αποδοχή της επαναλαμβανόμενης συμπεριφοράς του θύτη ως προς την αναξιότητα της ύπαρξης τους.
- Έλλειψη/ διαταραχή λειτουργικότητας, στην οποία συμπεριλαμβάνεται η ανικανότητα να φέρουν σε πέρας συμπεριφορά με κάποιο στόχο.
- Απώλεια της υπόθεσης ότι κάποιος είναι άτρωτος και ασφαλής. Καθώς πεποιθήσεις όπως «Τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα» ή «Αυτό δεν θα συμβεί σε μένα» καταρρίπτονται από την βίαιη και κακοποιητική συμπεριφορά/ κατάσταση.
- Φόβος και πανικός, σαν αντιδράσεις απέναντι στο θύτη με βάση προηγούμενες εμπειρίες κακοποίησης και βίας.
- Θυμός και οργή.
- Μειωμένες εναλλακτικές, όπου τα θύματα αδυνατούν να δουν ή να εξερευνήσουν εναλλακτικές διεξόδους από τη κατάσταση κακοποίησης. Για παράδειγμα με την έξοδο από τη κακοποιητική σχέση. Αντίθετα τα θύματα προσπαθούν να εστιάσουν σε ενέργειες επιβίωσης μέσα σε αυτήν.
- Ο κύκλος της βίας- κακοποίησης με βάση τη καλή και κακή εικόνα του θύτη αποτελεί μια παγίδα για τα θύματα. Ο θύτης στην αρχή έχει δείξει μια καλή, στοργική και δοτική συμπεριφορά. Στη συνέχεια μπορεί να υπάρξει η φάση σταδιακής πίεσης, η οποία περιλαμβάνει λεκτική και συναισθηματική βία. Όταν ξεσπάσει το οξύ περιστατικό βίας, τα θύματα ήδη έχουν εμπλακεί συναισθηματικά με το θύτη και έτσι η έξοδος από τη κακοποιητική κατάσταση δεν μοιάζει να είναι επιλογή. Η έντονη πίστη ότι ο θύτης θα επανέλθει στη πρότερη καλή του εικόνα είναι συνήθως αυτή που παγιδεύει τα θύματα και τα αποτρέπει από την αναζήτηση πραγματικής διαφυγής.
- Υπερεγρήγορση σε ερεθίσματα που υποδεικνύουν επερχόμενο κίνδυνο. Τα θύματα ευαισθητοποιούνται στην ανίχνευση επερχόμενου κινδύνου, με αποτέλεσμα να παρατηρούν μικρές ή ανεπαίσθητες αλλαγές στην όψη και λεκτική ή μη λεκτική συμπεριφορά του θύτη.
- Μεγάλη ανοχή σε γνωστική ανακολουθία, όπου τα θύματα εκφράζουν ταυτόχρονα δύο πεποιθήσεις ή στάσεις, οι οποίες είναι αντίθετες μεταξύ τους όπως «Ο σύντροφός μου γίνεται βίαιος μόνο όταν πίνει» ενώ ταυτόχρονα περιγράφουν ένα περιστατικό βίας κατά το οποίο ο θύτης ήταν νηφάλιος.
"Μίλα, αναζήτησε βοήθεια, ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΗ, ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ Η ΜΟΝΗ!"
Σημαντικοί σύνδεσμοι Άμεσης Βοήθειας:
Γραμμή SOS 15900 email: sos15900@isotita.gr http://womensos.gr/en/15900-24ori-tilefoniki-grammi-2/
Ελληνική Αστυνομία 100 http://www.astynomia.gr/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=2030&Itemid=421&lang
Βιβλιογραφία
“A/RES/48/104 – Declaration on the Elimination of Violence against Women”. United Nations General Assembly.
Bitzer (2015) The pandemic of violence against women – the latest chapter in the history of misogyny. The European Journal of Contraception & Reproductive Health Care, 02 January 2015, Vol.20(1), pp.1-3
McMillion, R (2009). A brutal pandemic: ABA urges passage of measure aimed at curbing violence against women worldwide ABA Journal, Vol.95
Moradian, Azad (10 September 2010). “Domestic Violence against Single and Married Women in Iranian Society”. Tolerancy.org. The Chicago School of Professional Psychology. Archived from the original on 25 April 2012. Retrieved 1 March 2015.
Walker, L. E. (2006), Battered Woman Syndrome. Annals of the New York Academy of Sciences, 1087: 142–157. doi:10.1196/annals.1385.023
World Health Organization (April, 2020) Human Reproduction Programme , COVID-19 and violence against women, https://www.who.int/reproductivehealth/topics/violence/en/
Τροποποιημένο από ygeiamou.gr, δημοσίευση 15/04/2020
Πρώτη δημοσίευση "Σύνδρομο Κακοποιημένων Γυναικών": maxmag.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου